Zapobieganie otępieniu w późnym okresie życia

Wraz z postępami w wielu dziedzinach takich jak nauki medyczne, wiedza o żywieniu, świadome samoleczenie wsparte fachową poradą wzrosła średnia długość życia. Zmieniły się też czynniki, które decydowały o czasie przeżycia, jak zwalczanie pewnych chorób przez stosowanie antybiotyków, czy szczepienia chroniące przed patogenami.

 

Obecnie o długości i jakości życia zdają się decydować choroby neurozwyrodnieniowe. Wiążą się one ściśle z wiekiem, co oznacza, że częstość ich występowania w populacji zwiększa się, w miarę jak coraz więcej osób dożywa okresu ryzyka. Wiele z tych chorób prowadzi do rozwoju otępienia. Najczęstszą przyczyną jest choroba Alzheimera, odpowiadająca za 60–80% wszystkich przypadków otępienia. W latach 2000–2014 odsetek zgonów spowodowanych chorobą Alzheimera zwiększył się o 89%. Szacuje się, że na całym świecie liczba osób z otępieniem zwiększy się trzykrotnie w 2050 roku w porównaniem z rokiem 2016, kiedy wynosiła 47 mln.

 

Niestety brak jest jednoznacznych dowodów naukowych potwierdzających skuteczność leków stosowanych przy pogarszaniu się czynności poznawczych oraz rozwoju otępienia i choroby Alzheimera. Ocena różnorodnych interwencji farmakologicznych z wykorzystaniem leków stosowanych w otępieniu, leków hipotensyjnych, leków przeciwcukrzycowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, kwasu acetylosalicylowego i leków hipolipemizujących nie potwierdza przydatności żadnego z ocenianych leków jako środka działającego ochronnie na czynności poznawcze.

 

Inny przegląd badań odnosi się do leków OTC. Uwzględniono w nim kwasy tłuszczowe omega-3, soję, miłorząb dwuklapowy (Ginkgo biloba), witaminy z grupy B, witaminę D z wapniem, witaminę C i β-karoten oraz suplementy wieloskładnikowe. Autorzy przeglądu stwierdzili, że z powodu dużego odsetka osób przedwcześnie kończących udział w badaniu, krótkiego okresu obserwacji oraz stosowania bardzo różnych wskaźników czynności poznawczych dostępne dane naukowe są niewystarczające, aby zalecać którykolwiek suplement dostępny bez recepty w celu ochrony czynności poznawczych.

 

Farmakoterapia do pewnego stopnia zawiodła oczekiwania chorych w jesieni życia, ale miejmy nadzieję, że przyszłe badania naukowe doprowadzą do opracowania lepszych strategii zapobiegania pogorszeniu czynności poznawczych i otępieniu. Tymczasem pozostaje stosowanie pewnych aktywności związanych z dobrym stanem zdrowia mózgu. Zalicza się do nich:

  • ćwiczenia fizyczne – nie mają one bezpośredniego wpływu na pracę mózgu, ale przyczyniają się do polepszenia ogólnej wydolności organizmu i dotlenienia tkanek;
  • trening poznawczy – dostępne dane potwierdzają, że u dorosłych bez zaburzeń poznawczych w starszym wieku trening poprawia funkcjonowanie poznawcze w zakresie trenowanej domeny. W wyniku trwającej 10 lat obserwacji stwierdzono również, że pacjenci objęci badaniem zgłaszali mniejsze pogorszenie w zakresie złożonych czynności życia codziennego niż osoby w grupie kontrolnej. Trening logicznego myślenia i szybkości przetwarzania informacji przyczynił się ponadto do poprawy wyniku w sferach objętych treningiem;
  • interwencje złożone – obejmowały postępowanie żywieniowe, program ćwiczeń fizycznych, monitorowanie naczyniowych czynników ryzyka, a obserwacje prowadzono przez 2 lata. Po tym czasie w grupie interwencji złożonej odnotowano większą o 25% poprawę w wynikach testów neuropsychologicznych oceniających określone procesy poznawcze – funkcje wykonawcze, uwagę i szybkość przetwarzania informacji.

 

W tabeli 1 ujęto najważniejsze, jak się ocenia, czynniki mające wpływ na zachowanie zdrowia mózgu do końca życia.

 

Tabela 1. Postępowanie wielokierunkowe w prewencji otępienia

Rodzaj postępowania Zalecenia
Dieta i suplementy dieta śródziemnomorska i dieta MIND, w razie niedoborów – witaminy B, C, D, E; najlepiej w postaci pokarmów
Ćwiczenia fizyczne regularne ćwiczenia aerobowe
Trening poznawczy nauka nowych umiejętności, uczestnictwo w aktywnościach wymagających zaangażowania czynności poznawczych (np. rozwiązywanie krzyżówek)
Utrzymywanie kontaktów społecznych podtrzymanie aktywności społecznej w aktywnej grupie wsparcia
Redukcja ryzyka naczynioruchowego higiena snu, leczenie nadciśnienia tętniczego, hiperlipidemii, cukrzycy, unikanie palenia, zmniejszenie masy ciała do wskaźnika BMI odpowiedniego dla wieku
Inne leczenie bezdechu sennego, depresji, unikanie hałasu oraz odpowiednie leczenie niedosłuchu, ograniczenie stosowania leków cholinolitycznych, unikanie alkoholu

 

dr n. farm. Anna Maciejewska

(źródło: mp.pl)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *