Zewnętrzne przewody słuchowe regularnie wypełniają się woszczyną. Systematycznie też odbywa się mechanizm samooczyszczenia ucha – dzięki ruchom włosków przesuwającym woskowinę na zewnątrz. Czasami jednak dochodzi do zaburzeń tego procesu.
Zdarza się, że woskowina jest znacznie zagęszczona i zalega w przewodzie. Tworzy się wówczas tzw. czop (korek) woskowinowy i następuje zatkanie przewodu słuchowego. W przypadku nadmiernego wytwarzania woszczyna tężeje, przez co gorzej słyszymy. Woskowina jest naturalną wydzieliną uszną, która w normalnych ilościach ma działanie antybakteryjne, utrzymuje niskie pH, co zapobiega rozwojowi infekcji oraz chroni skórę przewodu przed maceracją przy zawilgoceniu. Zwiększona ilość woskowiny najczęściej dotyka osoby, które noszą aparaty słuchowe, pracują lub często przebywają w zanieczyszczonym środowisku lub w miejscach, w których występuje duże zapylenie powietrza. Innymi przyczynami nadmiaru woskowiny jest używanie gumowych słuchawek wkładanych głęboko do ucha, wystawianie ucha na duże zmiany ciśnienia atmosferycznego lub długie kąpiele (dzieje się tak ze względu na pęcznienie woskowiny pod wpływem wody). Nadmiar woskowiny należy usunąć. Ważne jest, aby nie czyścić ucha patyczkami higienicznymi – mogą one wepchnąć wydzielinę jeszcze głębiej, a poza tym uszkodzić wrażliwą błonę bębenkową – spowodować jej pogrubienie, zmniejszenie elastyczności, a co za tym idzie ograniczenie prawidłowości przenoszenia dźwięku, tzn. znaczne pogorszenie słuchu. Dobrym sposobem na usunięcie woskowiny jest konchowanie (świecowanie) uszu.
Co to jest świecowanie uszu?
To zabieg, którego celem jest usunięcie zalegającej w uszach woskowiny i oczyszczenie zatok. Polega na włożeniu do uszu specjalnej, przeznaczonej tylko do tego celu, świecy i zapaleniu jej. Świeca ma postać cienkiej rurki z włókna lnianego, wosku pszczelego i ekstraktu miodowego. Zabieg jest przeprowadzany przez wykwalifikowanych specjalistów, co zapobiega ryzyku poparzenia lub uszkodzenia błony bębenkowej. W trakcie zabiegu pacjent kładzie się na boku, a głowę układa na poduszce. Na głowę nakładany jest papierowy pokrowiec lub ręcznik z wyciętym otworem na ucho. W małżowinę uszną wmasowywany jest krem, który ma pobudzić krążenie i usprawnić wchłanianie substancji znajdujących się w olejkach eterycznych świecy. Zapaloną świecę umieszcza się w uchu na głębokości ok. 1 cm. Świeczka powinna wypalić się do końca, przy czym jej dolna część nie spala się, co zapobiega poparzeniu. Nadmiar wypalonego wosku usuwany jest pęsetą. Po świecowaniu należy poleżeć przez co najmniej kilka minut, a po wyjściu na zewnątrz chronić uszy czapką lub wacikami umieszczonymi w otworach słuchowych. W dniu zabiegu nie można myć głowy, kąpać się ani korzystać z basenu.
Efekty i zalecenia
Poprawa samopoczucia odczuwana jest od razu po zabiegu. W jego trakcie dochodzi do wytworzenia podciśnienia, które wyciąga zanieczyszczenia i woskowinę. Ułatwia to oddychanie przez nos, ponieważ w czasie świecowania zostaje uregulowane ciśnienie w uchu środkowym i w zatokach. Zabieg udrażnia kanał słuchowy zewnętrzny, a pochodzące z miodu i olejków eterycznych substancje działają leczniczo. Wskazaniem do świecowania uszu jest nie tylko nadmiar woskowiny w uszach, ale także schorzenia uszu, gardła i nosa, przeziębienie czy szumy uszne. Zalecane jest również osobom cierpiącym na niedosłuch, bóle głowy, migreny.
Przeciwwskazania
Świecowanie uszu nie jest przeznaczone dla dzieci i osób dorosłych cierpiących na nadpobudliwość ruchową, ponieważ w trakcie zabiegu należy nieruchomo leżeć. Nie może być wykonywane u osób używających aparatów słuchowych lub implantów. Przeciwwskazaniem do wykonania zabiegu jest także:
- ostry stan zapalny ucha,
- uczulenie na produkty pszczele,
- uszkodzona błona bębenkowa,
- choroba zakaźna,
- uraz głowy.