W obecnych czasach trudno odizolować się od sytuacji stresogennych. Tymczasem jedynym sposobem walki ze stresem jest… jego unikanie. Cóż, ponieważ to niełatwe, pozostaje skupić się na zmniejszaniu skutków stresu.
Pomaga dostarczanie organizmowi odpowiednich składników odżywczych, np. witaminy B6.
Do znanych medycynie „poskramiaczy” stresu należą witaminy z grupy B, witamina C oraz magnez. Grupa witamin B ma zasadnicze znaczenie dla funkcjonowania układu nerwowego człowieka. Do witamin z tej grupy zalicza się kilka związków: wszystkie witaminy B, ale także witaminę H (tzw. biotyna), kwas para-aminobenzoesowy (PABA), cholinę i inozytol. W preparatach farmaceutycznych zawierających „kompleks” witamin z grupy B wszystkie składniki działają jednocześnie, tym samym skuteczniej. Witaminy dobrze rozpuszczają się w wodzie. Dzięki przedłużonemu wchłanianiu nie zostają od razu wydalone i organizm może czerpać z nich przez dłuższy czas.
Witamina B6
To szczególny „poskramiacz stresu”. Jest właściwie wszechobecna w organizmie i spełnia wiele zadań. Bierze udział w przemianie aminokwasów. Ułatwia rozkład białka na aminokwasy. Dzięki tym chemicznym procesom nasze ciało magazynuje energię. Umożliwia to przemianę tłuszczów i węglowodanów. Uczestniczy też w tworzeniu związków białkowych jak enzymy, które są niezbędne w procesach trawiennych. Stymuluje tworzenie hormonów i hemoglobiny. Bierze udział w powstawaniu prostaglandyn, regulujących ciśnienie krwi, skurcze mięśni i pracę serca. Witamina B6 zapewnia prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, gdyż ma wpływ na wytwarzanie serotoniny, dopaminy i kwasu amino-masłowego. Bierze aktywny udział w przemianie żelaza i w tworzeniu czerwonych krwinek, wspomagając tym samym leczenie anemii. Stosuje się ją również w leczeniu astmy, a także w schorzeniach neurologicznych, gdyż pomaga zwalczać dolegliwości bólowe i zesztywnienia.
Niedobór witaminy B6
Zbyt mała ilość witaminy B6 przejawia się zaburzeniami w funkcjonowaniu dosłownie całego organizmu. Pojawiają się drgawki, depresja, apatia, bezsenność, odczuwalne jest ogólne pogorszenie samopoczucia, obniżenie sprawności fizycznej i umysłowej, zmniejsza się odporność na wszelkie infekcje. Osoba z niedoborem wit. B6 może cierpieć na zapalenie nerwów, mieć nudności i odruchy wymiotne. Jej brak prowadzi do zaburzeń pracy mięśnia sercowego.
Natomiast zewnętrznymi objawami niedoboru wit. B6 są różne stany zapalne skóry, np. łojotokowe zmiany na twarzy, podrażnienie języka i błon śluzowych jamy ustnej. Pojawić się może niedokrwistość, gdyż spada produkcja hemoglobiny w organizmie. Ulega zaburzeniu funkcjonowanie nerek, co może prowadzić do początków kamicy nerkowej. Jej niedobór powinni uzupełniać ludzie nadużywający alkoholu, gdyż brak B6 prowadzi do osłabienia wątroby. Tej witaminy brakuje także palaczom, gdyż tytoń niszczy witaminę B6 we krwi. Wskazane jest zażywanie dodatkowych dawek wit. B6 pacjentom chorym na serce, nerki, przyjmującym leki nowotworowe, przeciwko astmie, przy osłabionym systemie nerwowym oraz w okresach wytężonej pracy umysłowej, aby ułatwić koncentrację uwagi i sprawność umysłu. Zbyt mała ilość tej witaminy wywołuje niższy poziom witaminy C we krwi, a niedobór witaminy C wzmaga wydalanie B6.
Trzeba jednak pamiętać, że witamina B6 jest toksyczna i może nam zaszkodzić, jeżeli ją „przedawkujemy”! Nadmiar powoduje brak koordynacji mięśni, zwyrodnienia tkanki nerwowej, słabość mięśni, niepewny chód, uczucie mrowienia. Dlatego też witaminę B6 powinno się stosować pod kontrolą lekarza.
Gdzie ją znajdziemy?
Źródłem wit. B6W są mięsa, ryby, drób, jajka, mleko i drożdże. Także warzywa (kapusta, groszek zielony, kalafiory, marchew, szpinak, ziemniaki). Występuje w zbożach (szczególnie kiełkach pszenicy), ziarnach soi, fasoli, orzeszkach ziemnych. Zawartość witaminy w poszczególnych produktach waha się w zależności od sposobu ich przygotowywania. O wiele więcej będzie jej w ziarnach, nieoczyszczonej mące, otrębach i zarodkach. Witamina B6 nie ulega zniszczeniu w wodzie. Ulega jednak rozkładowi pod wpływem światła. Aby zapobiec stratom witaminy, nie powinniśmy wylewać wywaru z warzyw, gdyż podczas gotowania rozpuszcza się ona w wodzie i w niej pozostaje.