Zespół napięcia przedmiesiączkowego, ZNPM (ang. Premenstrual Syndrome, PMS), stanowi problem zdrowotny, który dotyka blisko 60% kobiet. PMS powoduje nasilenie zaburzeń emocjonalnych i fizycznych, które pojawiają się na kilka dni przed miesiączką i wraz z jej pojawieniem się zwykle powoli słabną. Nie zagrażają one życiu lub zdrowiu, jednak są na tyle dokuczliwe, że kobiety często z jego powodu poszukują porad w aptece. PMS definiuje się jako występowanie grupy objawów ogólnych, miejscowych i psychicznych u kobiet w drugiej części cyklu. Dolegliwości pojawiają się zazwyczaj w ostatnich 10 dniach przed krwawieniem miesięcznym, czyli od około 18. dnia cyklu. Według literatury fachowej wyliczyć można nawet 100 różnych objawów związanych z zespołem napięcia przedmiesiączkowego. Na szczęście nie występują one jednocześnie. Symptomy możemy podzielić na dwie grupy: psychiczne i fizyczne. Do najczęstszych objawów fizycznych należą m.in.: ból w podbrzuszu, drażliwość piersi, migrenowe bóle głowy, zawroty głowy, opuchnięcie rąk, nóg i twarzy (związane z zatrzymaniem wody w organizmie), nietypowa zwyżka wagi, bóle kręgosłupa, dolegliwości gastryczne takie jak nudności, wymioty, zaparcia oraz biegunki, a także bezsenność, nadmierne pocenie się, zaburzenia rytmu serca. Do objawów psychicznych należą przede wszystkim wahania nastroju – nieuzasadnione i niekontrolowane napady złości, płaczliwość, kłótliwość, ospałość, nadpobudliwość nerwowa. Stan ten jest skutkiem zaburzeń hormonalnych, których stężenie zmienia się podczas kolejnych faz cyklu miesięcznego. W pierwszej z nich rośnie poziom estrogenów, natomiast w drugiej progesteronu. Czasem jednak zdarza się, że organizm produkuje niewystarczającą ilość progesteronu, przez co dochodzi do zachwiania równowagi hormonalnej. Jest to najczęstsza przyczyna wszelkich objawów zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Podstawą diagnostyki stanu napięcia przedmiesiączkowego jest wywiad i badanie kliniczne pacjentki zgłaszającej uciążliwe objawy przedmiesiączkowe. Lekarz powinien wykluczyć patologie organiczne narządu rodnego. W niektórych przypadkach pomoc specjalisty psychiatry okazuje się niezbędna celem oceny objawów depresyjnych. W leczeniu PMS stosuje się doustne tabletki antykoncepcyjne – gestageny. Wspomagająco działają także produkty OTC pochodzenia roślinnego. Do współcześnie stosowanych metod terapeutycznych, których celem jest łagodzenie objawów napięcia przedmiesiączkowego można zaliczyć leki podnoszące poziom serotoniny, leki hormonalne, a także, w zależności od potrzeb, ogólnodostępne środki przeciwbólowe, rozkurczowe lub zmniejszające obrzęki (moczopędne).
Castagnus produkowany przez Herbapol Wrocław zdaniem największej liczby farmaceutów doskonale sprawdza się w łagodzeniu objawów PMS. Castagnus zawiera wyciąg suchy z niepokalanka mnisiego, którego składniki aktywne stymulując receptory dopaminergiczne obniżają poziom prolaktyny wydzielanej przez przysadkę. W ten sposób preparat powoduje ustąpienie zaburzeń związanych z hiperprolaktynemią – napięcie przedmiesiączkowe i powoduje regulację cyklu miesięcznego.
