Ta znana od wieków choroba dopiero dzisiaj, w obliczu nauki, rozwoju mediów i świadomości społecznej zyskała miano choroby cywilizacyjnej. Obecnie szacuje się, że na chorobę zapada średnio 40% ludzi w różnym wieku, w tym kobiet i mężczyzn.
Wcześniej, choroba ta dotykała głównie osoby w wieku powyżej 50. roku życia, kobiety w ciąży i po porodzie. Dzisiaj, na skutek coraz to nowych zawodów, które wiążą się z pracą w pozycji siedzącej, coraz częściej zapadają na nią ludzie młodzi, spędzający każdego dnia nawet kilkanaście godzin przy komputerze. Na hemoroidy narażeni są m.in. zawodowi kierowcy, pracownicy biurowi, pracownicy podejmujący znaczny wysiłek fizyczny a nawet sportowcy. Powstawaniu choroby sprzyja niewłaściwe odżywianie, brak nawodnienia organizmu, ociężałość, brak aktywności fizycznej i odpoczynku oraz zaparcia.
Z historii
18 czerwca 1815 r., dzień bitwy pod Waterloo, jednej z ważniejszych w dziejach Europy. Napoleon, darzony pełnym zaufaniem, mający wielkie doświadczenie, charyzmę i doborową armię, powinien przesądzać o zwycięstwie swoich wojsk, jednak… Przed rozstrzygającym starciem cesarz dostał gwałtownego ataku hemoroidów. Był tak dotkliwy, że Napoleon nie mógł dosiąść konia i z grzbietu rumaka dowodzić swoim wojskiem, jak to zawsze czynił. Był to jedyny przypadek w całej jego karierze, gdy nie mógł przemieszczać się wokół pola bitwy i podejmować na gorąco strategicznych decyzji.
Na przypadłość cierpiał już od długiego czasu, o czym wiedzieli tylko jego lekarze. Jak na złość, dwa dni przed starciem medycy zgubili pijawki, które łagodziły przykre objawy choroby. Ponadto przypadkowo przedawkowali laudanum i Napoleon w dniu bitwy wciąż był pod silnym wpływem tego leku. Rezultatem była spektakularna przegrana Napoleona i kres dominacji Francji w Europie. Większość historyków jest zgodna, że jedną z przyczyn klęski Napoleona pod Waterloo były wyjątkowo dokuczające mu hemoroidy.
Na hemoroidy od zarania zapadali ludzie z każdej warstwy społecznej, bez względu na hierarchię, status społeczny, zamożność czy biedę. Zapadali na nią królowie, wodzowie i zwykli ludzie. Na przestrzeni wieków stosowano różne metody walki z tą uciążliwą dolegliwością. Poprzez stosowanie domowych sposobów w postaci nasiadówek czy pijawek, hemoroidów pozbywano się poprzez ich wyrywanie paznokciami, wypalanie rozżarzonym prętem lub kamieniem, czy też przykładając w dotknięte chorobą miejsce zamarzniętych przedmiotów, co przynosiło doraźną ulgę w cierpieniu.
Czym są hemoroidy?
Hemoroidy, to objęte stanem chorobowym guzki krwawnicze, które posiada każdy zdrowy człowiek. To struktury naczyniowe złożone z połączeń tętniczo-żylnych i tkanki łącznej, położone w końcowym odcinku kanału odbytu, których głównym zadaniem jest kontrola nad wypróżnianiem i oddawaniem gazów. W zdrowej postaci wyglądają jak wypełnione krwią poduszeczki. W momencie parcia, guzki opróżniają się z krwi i umożliwiają wypróżnianie. Problem pojawia się w chwili, gdy guzki krwawnicze nie opróżniają się z krwi całkowicie. Zalegająca w nich krew wywołuje stany zapalne i stałe obrzmienie. Mówimy wtedy o występowaniu choroby hemoroidalnej. Warto dodać, że guzki krwawnicze to najbardziej ukrwione narządy w organizmie ludzkim.
Rozróżniamy hemoroidy wewnętrzne i zewnętrzne. W przypadku tych pierwszych, występują w postaci mniej bolesnej i objawiają się głównie krwawieniem, a ból pojawia się przy wypróżnianiu. W przypadku hemoroidów zewnętrznych, nabrzmiałe chorobowo guzki krwawnicze wypadają poza odbyt, a w stanie zaawansowanym chorobowo nie ma możliwości przywrócenia ich na swoje miejsce. Wówczas występuje silny ból i obrzęk, któremu często towarzyszy krwawienie.
Objawy
Pierwszym sygnałem, że guzki krwawnicze przestają działać prawidłowo jest świąd w okolicach odbytu. Większość z nas to bagatelizuje. Niesłusznie. Wiadomo, że gdy coś nas swędzi, zaczynamy się drapać. Dochodzi wtedy do niewielkich uszkodzeń śluzówki i skóry oraz sączenia się samej wydzieliny, co prowadzi do rozwoju stanów zapalnych. Powiększone guzki odbytu zaczynają imitować niepełne wypróżnienie, co skłania do mocniejszego parcia. Sądząc, że postępujemy właściwie, jedynie sobie szkodzimy. Zwiększamy nacisk tłoczni brzusznej, a tym samym utrudniamy odpływ żylny z okolicy odbytu. Hemoroidy zaczynają się wtedy powiększać. Kolejnym objawem, że hemoroidy źle funkcjonują jest krwawienie widoczne przy lub po wypróżnieniu. Zazwyczaj można je zauważyć na papierze toaletowym. Bardziej niebezpieczną sytuacją jest ta, gdy hemoroidy zaczynają wypadać. Po wypróżnieniu stają się one wyczuwalne. Początkowo wracają samoistnie na swoje miejsce. Wraz z rozwojem choroby sytuacja ta ulega zdecydowanemu pogorszeniu.
Stadia hemoroidów
- I stadium – pojawia się wyraźnie odczuwalne swędzenie okolicy odbytu. Małe hemoroidy tylko sporadycznie wystają spod śluzówki przy czym bywają bezobjawowe lub czasem krwawią;
- II stadium – podczas wypróżniania hemoroidy występują z odbytu, jednak samoistnie wracają z powrotem. Pojawia się ból i krwawienie;
- III stadium – hemoroidy, które wcześnie miały zdolność samoistnego powrotu na swoje miejsce, wymagają, aby wsunąć je do środka manualnie. Jednak coraz częściej wypadają z powrotem. Krwawienie i ból w tym stadium występują jeszcze częściej niż w poprzednich stadiach;
- IV stadium – hemoroidy osiągają znaczne rozmiary i stale wystają, bez możliwości powrotu na swoje miejsce. W tym stadium często wystaje również część śluzówki, przez co w okolicy odbytu tworzy się bardzo wrażliwe miejsce. Powstaje zapalenie, któremu towarzyszy uciążliwy ból oraz krwawienie.
Profilaktyka i leczenie
Pomimo istnienia wielu środków do użytku zewnętrznego w postaci maści i czopków, mało jest dowodów uzasadniających ich stosowanie w zapobieganiu i leczeniu choroby. Środki te działają doraźnie, przeciwzapalnie i aseptycznie, przynosząc jedynie chwilową ulgę od swędzenia, pieczenia czy bólu. Dlaczego? Współczesna medycyna nie ma jednoznacznej odpowiedzi na pytanie: co jest przyczyną powstawania hemoroidów, ani jak je leczyć. Stąd też zabieg usunięcia hemoroidów stał się główną metodą zwalczania choroby. Jednak wszelkie zabiegi chirurgiczne pociągają za sobą pewien odsetek powikłań, takich jak krwawienia, zakażenia, zwężenie odbytu oraz zatrzymanie moczu, z uwagi na bliskość odbytu i nerwów pęcherza moczowego. Może również wystąpić niewielkie ryzyko nietrzymania stolca, szczególnie płynnego. Należy również pamiętać, że usunięte guzki powodują trwały, nieodwracalny ubytek narządowy, który po kolejnych przeprowadzonych zabiegach może zakończyć się stomią!
Rozwiązanie!
Ale tam, gdzie nauka bezradnie rozkłada ręce z pomocą przychodzi nam medycyna naturalna, która przez tysiące lat doświadczeń daje nam właściwe rozwiązanie jak skutecznie zwalczać przyczyny i skutki powstawania hemoroidów. Według medycyny dalekowschodniej organem, który odpowiada za powstawanie hemoroidów jest niedomagająca lub uszkodzona śledziona.
Najlepszym dostępnym rozwiązaniem jest preparat HEMOREND®. To 100% naturalny i skuteczny środek na hemoroidy o dokładnym, odśrodkowym mechanizmie działania, który nie tylko zwalcza skutki niedomagania organizmu, ale przede wszystkim usuwa przyczyny choroby. Jest produkowany ściśle wg sprawdzonej receptury dalekowschodniej, zgodnie z tradycyjną medycyną naturalną i jej holistycznym podejściem do ludzkiego organizmu. Zapewnia szybką i trwałą ulgę, a samo działanie preparatu regeneruje i wspomaga pracę śledziony.
