Obecnie hałas towarzyszy człowiekowi nieprzerwanie, w domu, w pracy, podczas wypoczynku, często też podczas snu. Szkodliwość wpływu hałasu zależy od poziomu ciśnienia akustycznego i czasu trwania narażenia, czyli tzw. dawki hałasu.
Hałas jest to każdy niepożądany dźwięk, który może być dla zdrowia szkodliwy. Niezbędny dla dobrego samopoczucia poziom hałasu jest cechą indywidualną i wynosi ok. 20 dB (szept) w warunkach wypoczynku i ok. 40 dB w warunkach aktywności.
Negatywny wpływ hałasu na organizm jest utożsamiany przede wszystkim z jego bezpośrednim oddziaływaniem na narząd słuchu. Reakcją obronną organizmu na nadmierny hałas jest czasowe przesunięcie progu słyszenia, które ustępuje po upływie określonego czasu. Trwałe przesunięcie progu słyszenia jest nieodwracalne i wynika z wywołanych hałasem zmian w uchu środkowym i wewnętrznym, które są narządami krytycznymi. Działanie hałasu nie ogranicza się tylko do narządu słuchu, obejmuje także inne skutki zdrowotne. Hałas wpływa na układ krążenia, układ pokarmowy, układ wewnątrzwydzielniczy, układ nerwowy, psychikę. Badania kliniczne potwierdzają występowanie związku między natężeniem hałasu, a ryzykiem zawału serca i nadciśnienia tętniczego.
Pozasłuchowe skutki działania hałasu
To wszystkie efekty dotyczące zdrowia lub samopoczucia wywołane przez hałas. Zaliczyć je można do dwóch kategorii: skutków psychologicznych i fizjologicznych. Pierwsza grupa obejmuje zaburzenia procesów poznawczych i pamięciowych, trudności skupienia uwagi, uczucie napięcia, drażliwość, bóle głowy. Hałas o natężeniu do 80 dB ogranicza zdolność koncentracji uwagi, obniża sprawność i chęć działania oraz wydajność pracy; utrudnia wykonywanie prac precyzyjnych i koncepcyjnych, zrozumiałość mowy, obniża sprawność uczenia się, zwiększa ryzyko wypadków. Reakcja organizmu na hałas zależy od wielu czynników m.in.: pory doby (w nocy hałas o natężeniu 50–60 dB wywołuje taką samą reakcję, jak w ciągu dnia hałas 80–90 dB), częstotliwości (dźwięki o wysokiej częstotliwości są gorzej tolerowane), stanu organizmu (wypoczęty/zmęczony).
Zaburzenia funkcji fizjologicznych występują już przy poziomie hałasu 75 dB. Przy 110–120 dB mogą wystąpić zaburzenia wzroku, równowagi, czucia.
Stopery do uszu
Nazywane inaczej wkładkami przeciwhałasowymi, to produkty, których zadaniem jest zmniejszenie natężenia hałasu dochodzącego do kanału słuchowego. Przeznaczone są do ochrony narządu słuchu na stanowiskach pracy, na których występuje nadmierny hałas, oraz do użytku pozaprzemysłowego. Chronią przed uciążliwością hałasu ulicznego, biurowego, przed głośnymi sąsiadami, chrapaniem, głośną muzyką itp.
Stosowanie stoperów do uszu jest skuteczną metodą ochrony słuchu. Można z nich korzystać także na basenie, jak i podczas poruszania się po mieście. Wkładki redukują natężenie dźwięków i dobrze dopasowują się do kształtu ucha. Stopery mają postać wyprofilowanych wkładek wkładanych do zewnętrznej części uszu. Produkowane są z wosku, gumy, silikonu i pianek. Wyróżniamy trzy rodzaje zatyczek – jednorazowe, indywidualne i wielokrotnego użytku.
