Truskawki to bez wątpienia jedne z najsmaczniejszych letnich owoców!
Pierwsze truskawki pojawiają się na przełomie maja i czerwca, wraz z nastaniem ciepłych, słonecznych dni i towarzyszą nam co najmniej do połowy lipca. Jeżeli mamy trochę więcej szczęścia i sprzyjającą aurę, możemy cieszyć się ich smakiem nawet do wczesnej jesieni.
Co kryją w sobie truskawki?
Oprócz walorów smakowych, truskawki to bogactwo składników odżywczych. Znajdziemy w nich cenne witaminy i minerały. Są lepszym źródłem witaminy C niż cytrusy – 100 g dojrzałych truskawek dostarcza ok. 70 mg tej witaminy! W truskawkach znajdziemy także witaminy z grupy B (B1, B2, B6, PP) oraz witaminę A. Zawierają też żelazo chroniące przed anemią, wapń i fosfor wzmacniający kości, potas obniżający ciśnienie krwi, magnez kojący nerwy, a także mangan poprawiający pamięć. Są doskonałym źródłem kwasu elagowego, który wspiera układ odpornościowy, wykazuje właściwości antyoksydacyjne oraz przeciwnowotworowe. Truskawki, podobnie jak czosnek czy cebula, zawierają fitocydy. Są to związki o silnych właściwościach bakteriobójczych, dzięki czemu wspomagają leczenie stanów zapalnych. Wpływają korzystnie na układ krążenia, więc może nieprzypadkowo swoim kształtem przypominają serce…
Badania naukowe potwierdziły, że truskawki mają właściwości obniżające poziom „złego” cholesterolu LDL i trójglicerydów. Dzięki obecności antocyjanów (barwnik roślinny, który nadaje truskawce czerwony kolor) zmniejsza się prawdopodobieństwo tworzenia blaszek miażdżycowych.
Truskawki mają też doskonałe właściwości wspomagające odchudzanie – zawierają w swoim składzie pektyny, które ułatwiają pracę jelit, kwasy organiczne przyspieszające przemianę materii oraz bromelinę, która jest enzymem podejrzewanym o przyspieszanie spalania tłuszczu. Ponadto działają oczyszczająco i moczopędnie (w 90% składają się z wody). Dodatkowym atutem jest niska kaloryczność – 100-gramowa porcja to tylko ok. 30 kcal oraz niski indeks glikemiczny.
Oprócz witaminy C i zróżnicowanej zawartości polifenoli, truskawki dostarczają innych kluczowych przeciwutleniaczy i przeciwzapalnych składników odżywczych. Są doskonałym źródłem manganu – minerału, który odgrywa istotną rolę jako przeciwutleniacz. I chociaż truskawki nie są pożywieniem wysokotłuszczowym, zawierają nasiona, które służą jako dobre źródło kwasu alfa-linolenowego z kwasów tłuszczowych omega-3. W truskawkach znajdują się także niewielkie ilości karotenoidów, zwłaszcza luteiny i zeaksantyny.
Podsumowując:
Chronią serce – są bogate w błonnik i witaminę C, składniki, które zmniejszają stres oksydacyjny, wpływający, niestety, na rozwój chorób serca i nowotworów. Truskawki są też źródłem potasu, który chroni przed chorobami serca. Spożywanie pokarmów bogatych w potas może pomóc zmniejszyć ryzyko nadciśnienia tętniczego i udaru mózgu. Wysoki poziom przeciwutleniaczy zawartych w truskawkach pozwala zmniejszyć ryzyko zawału serca.
Regulują poziom cukru we krwi dzięki kwasowi elagowemu, który wraz z przeciwutleniaczami pomaga spowolnić trawienie produktów bogatych w skrobię. Truskawki mają również niski indeks glikemiczny (40), co oznacza, że jest mało prawdopodobne, aby podczas spożywania ich przez diabetyków powodowały gwałtowne skoki cukru.
Poprawiają kondycję skóry – dzięki zawartym w truskawkach przeciwutleniaczom chronią skórę przed procesami zapalnymi i opóźniają jej starzenie. Kwas salicylowy i elagowy, obecne w owocach, wspomagają usuwanie przebarwień i ciemnych plam na skórze.
Poprawiają trawienie. Mangan z truskawek pomaga w trawieniu tłuszczu, chroniąc przed zaparciami i wzdęciami. Błonnik stymuluje rozwój pożytecznej flory bakteryjnej jelita grubego.
Poprawiają przyswajalność witamin – są nie tylko same bombą witaminową. Szklanka tych owoców pokrywa 150% dziennego zapotrzebowania na witaminę C i jedną dziesiątą zapotrzebowania na kwas foliowy. Obecny w nich mangan poprawia przyswajalność witamin z innych źródeł.
Ułatwiają pracę nerek. Właściwy poziom potasu w diecie jest niezbędny dla zachowania równowagi elektrolitowej, a tym samym – skutecznej pracy nerek. Nerki potrzebują właściwej proporcji sodu i potasu, by sprawnie wychwytywać nadmiar wody z krwiobiegu i odprowadzać go do pęcherza moczowego. Niedostatek potasu utrudnia pracę nerek i grozi wysokim ciśnieniem krwi i uszkodzeniem nerek.