Jeżówka, kurkuma, czarnuszka, aronia i wiele innych. Na przeziębienie, trądzik, alergię. Zioła mogą pielęgnować i leczyć, a także wzmacniać organizm.
Ziołolecznictwo przeżywa w Polsce renesans. Szukamy naturalnych metod na wiele dolegliwości, tym bardziej, że po lecznicze rośliny nie trzeba wcale sięgać aż do Azji – do medycyny chińskiej czy tybetańskiej. Wokół nas rośnie wiele uzdrawiających ziół. Trzeba jednak wiedzieć, co wybrać i jak ich używać. Zielarstwo jest dziś pełnoprawnym działem medycyny. Jego obszarem jest zastosowanie środków pochodzenia roślinnego w terapiach i profilaktyce zdrowotnej. Badania kliniczne pokazują, że rośliny mają wielką moc. Preparaty ziołowe nie są jedyną formą leczenia, ale znacząco wspierają farmakologię. Pozwalają przywrócić homeostazę organizmu, poprawiają jego ogólny stan, oczyszczają, wpływają również dobroczynnie na skórę i włosy. Działanie roślin to stopniowe stymulowanie organizmu do samouzdrawiania. Dzieje się to często stopniowo, nie gwałtownie, uderzeniowo jak w przypadku leków. Ziołowe kuracje wymagają cierpliwości, bo odporność to proces. Nie da się jej wytworzyć w kilka dni. Budujemy ją cały rok, a nie w czasie, kiedy osłabiony organizm musi się zmierzyć z atakującymi go patogenami. Mimo wszystko należy się jednak wzmacniać. Z roślin witaminowych warto do jadłospisu wprowadzić dziką różę, jarzębinę, aronię, czarną porzeczkę, które są bogate w witaminy i minerały pobudzające nasz układ odpornościowy do działania. Bardzo dobrze w kuracjach wzmacniających sprawdzają się też miody.
Jeżówka
Kwiaty tej niepozornej rośliny zebrane razem wyglądem przypominają jeża. Stąd pochodzi jej nazwa – jeżówka, w języku łacińskim Echinacea (od echinos czyli jeż). Surowcem medycznym jest ziele i korzeń głównie jeżówki purpurowej (Echinaceae purpurea), rzadziej stosowane są surowce jeżówki wąskolistnej oraz jeżówki bladej. Ziele i korzeń jeżówki zawierają wiele związków aktywnych biologicznie, m.in. olejki eteryczne, które mają właściwości przeciwzapalne, glikozydy i flawonoidy, polisacharydy. Jeżówka ma wielkie możliwości lecznicze. Ekstrakt z jeżówki przyspiesza przemianę materii, działa immunostymulująco, przeciwbakteryjnie, przeciwwirusowo, przeciwgrzybiczo, przeciwbólowo, rozkurczowo, żółciotwórczo i żółciopędnie, napotnie, przeciwgorączkowo, przeciwzapalnie oraz przeciwwysiękowo. Jeżówka pobudza wydzielanie soku żołądkowego, trzustkowego i jelitowego, stymuluje procesy regeneracyjne. Profilaktyczne spożywanie wyciągów z jeżówki chroni przed przeziębieniem, skraca czas epizodów przeziębienia, a przy tym jest bezpieczne. Preparaty z jeżówki zalecane są w terapii uzupełniającej chorób pasożytniczych, jako środek wzmagający odporność organizmu na choroby i do leczenia trudno gojących się ran, oparzeń, odmrożeń, odleżyn i owrzodzeń. Są skuteczne w leczeniu i w profilaktyce dróg żółciowych, zaburzeń trawiennych, niektórych alergii, zapalenia dziąseł, przewlekłych stanów zapalnych układu rozrodczego i moczowego. Pobudza działanie układu odpornościowego poprzez nasilenie procesu fagocytozy i pobudzanie leukocytów do wydzielania substancji przeciwwirusowych. Dla celów leczniczych uzyskuje się z ziela, korzenia lub całej rośliny sok, wyciągi wodne, herbatki. Preparaty z jeżówką można stosować od 12. roku życia.
„Złote mleko”
To rozgrzewający napój z kurkumy, z dodatkiem mleka, miodu i innych składników – dodatki do wyboru, wg uznania i smaku to imbir, cynamon, goździki, kardamon, czarny pieprz, gałka muszkatołowa. W medycynie ajurwedyjskiej „złote mleko” polecane jest na przeziębienia i inne infekcje. Podstawowym składnikiem „złotego mleka” jest kurkuma. Kurkuma zwana też ostryżem, szafranicą, żółcieniem to bylina z rodziny imbirowatych. Należy do potężnych antyoksydantów. Wyróżniono aż 93 gatunki kurkumy. Kurkuma jest składnikiem wielu mieszanek przyprawowych, w tym curry, któremu nadaje żółty kolor. Za ten złocistożółty kolor odpowiada barwnik o nazwie kurkumina. W medycynie ludowej kurkuma służy do leczenia schorzeń żołądka, nerek, pęcherzyka żółciowego, a także zewnętrznie znalazła zastosowanie przy trudno gojących się ranach. Kurkumą zainteresował się także przemysł farmaceutyczny, gdy udowodniono działanie antybakteryjne i antywirusowe oraz antygrzybiczne rośliny. Uważa się, że kurkuma wspiera odporność organizmu. Ma także działanie przeciwzapalne, pomaga przy bólach gardła, chrypce, łagodzi objawy przeziębienia i zmniejsza uczucie drapania w gardle. Jeżeli dodamy do niego miodu, będzie działało łagodząco w przypadku kaszlu i kłopotach z przełykaniem. A dodatek imbiru zwiększy działanie bakteriobójcze, rozgrzeje i pomoże przy przeziębieniu.
„Złote mleko” ma również dobry wpływ na żołądek, trawienie oraz na wątrobę. Działa osłaniająco, poprawia pracę żołądka i wątroby. Sprawniej wtedy trawimy pokarmy, lepiej pracują jelita, nie mamy kłopotów z zaparciami czy biegunkami. „Złote mleko” zapobiega wzdęciom i odbijaniu się, tym samym regulując proces trawienia wpływa na stan naszej cery – będziemy mieć gładszą cerę i mniej kłopotów z ewentualnymi wypryskami. Do tego lepsza praca jelit to także oczyszczanie organizmu z toksyn i niepotrzebnych produktów przemiany materii.
Jakby tego jeszcze było mało, „złote mleko” polecane jest dla poprawy nastroju, działa bowiem antydepresyjnie, wycisza, ułatwia zasypianie.
Propolis
Popularnie zwany kitem pszczelim produkowany jest przez pszczoły z żywicy pąków drzew. Posiada wiele cennych właściwości, które są szeroko wykorzystywane. Propolis zawiera kilkaset związków chemicznych, w tym m.in.: flawonoidy, kwasy fenolowe, kwasy tłuszczowe, kwasy aromatyczne, estry oraz sterole, terpeny i kumaryny. Te substancje sprawiają, że propolis ma zdolność niszczenia i blokowania różnych bakterii, grzybów, wirusów oraz pierwotniaków. Z kolei dzięki zawartości witamin A, E, B1, B2, B5, B6 i D zapewnia skórze bardzo dobrą kondycję. Oprócz tego ma wpływ na regenerację skóry głowy. Wyciągi z propolisu wykazują silne działanie przeciwzapalne, przeciwdrobnoustrojowe, stymulujące układ odpornościowy. Propolis chroni organizm przed wirusami, bakteriami, grzybami, pleśniami. Ponadto znalazł zastosowanie w profilaktyce oraz leczeniu przeziębień i grypy. Wiele bakterii wykazuje wrażliwość na działanie propolisu. Wykazano, że kit pszczeli blokuje rozwój szczepów bakteryjnych odpornych na antybiotyki.
Właściwości propolisu powodują, że znajduje on zastosowanie przy leczeniu zapaleń jamy ustnej i dziąseł oraz w terapii leczniczej paradontozy. Oprócz tego jest pomocny w nieżytach żołądka, przy leczeniu wrzodów i pełni funkcję ochronną dla wątroby. Znieczula miejscowo. Należy jeszcze wymienić fakt, że ma on wpływ na obniżenie ciśnienia krwi i zmniejszenie poziomu cholesterolu.
Za zdrowie organizmu odpowiada układ odpornościowy, którego główną funkcją jest ochrona przed zakażeniem drobnoustrojami. Sprawny układ odpornościowy jest w stanie skutecznie odeprzeć każdą infekcję.